Tablica 7 - IV Rozbiór Polski



ŚCIEŻKA EDUKACYJNA (szlak historyczny) „IV Rozbiór Polski” biegnie wzdłuż rzeki San na długości ponad 3 km.
Na szlaku ustawione są tablice ( 7) informujące o ważnych wydarzeniach dla naszego miasta
i państwa. To lata dążenia Polaków do uzyskania niepodległości, czas walk o polskość Przemyśla oraz ustalenie granic II Rzeczypospolitej. Na siedmiu tablicach umieszczono informacje odnoszące się do wydarzeń historycznych zachodzących na Kresach przez cały XX wiek (ze szczególnym uwzględnieniem Galicji i obecnego Podkarpacia). 17. IX. 1939 r. Polskę i Przemyśl podzielono pomiędzy dwóch zaborców - ZSRR i hitlerowskie Niemcy. 
To właśnie wtedy nastąpił IV rozbiór Polski .

 Miejsca ustawienia tablic:

1. Schron bojowy na stoku Parku Miejskiego
2. Plac Zesłańców Sybiru i Ofiar Katynia - przy pomniku Zesłańcom Sybiru i Ofiarom Katynia
3. Pomnik Orląt Przemyskich - przy chodnik prowadzącym na most Orląt Przemyskich
4. Klasztor Sióstr Benedyktynek na Zasaniu - od strony Sanu wzdłuż ścieżki rowerowej
5. Plac Rybi - przy chodniku za przystankiem autobusowym ( widok na "przedwojenne
    zaginione miasto")
6. Schron bojowy przy Galerii Sanowa - kolejny punkt umocnień granicznych ZSRR z tzw.
    Linii Mołotowa
7. Nieczynna rampa kolejowa na Bakończycach - miejsce skąd odchodziły transporty deportacyjne 
    na Syberię i do Kazachstanu. W pobliżu tymczasowy obóz NKWD dla żołnierzy AK   
    wywożonych w głąb ZSRR w latach 1944-1945.


Rampa kolejowa na Bakończycach.


Rampa kolejowa na Bakończycach - to symboliczne miejsce dla Sybiraków.
Stąd bowiem w bydlęcych wagonach, przy wielostopniowym mrozie i w urągających ludzkiej godności warunkach wielu mieszkańców Przemyśla oraz okolic rozpoczynało trwającą kilka tygodni podróż „na nieludzką ziemię”- w głąb ZSRR

Miejsca zesłań:
Archangielsk, Chabarowsk, Irkuck, Kołyma, Krasnojarsk, Kujbyszew, Mołotow, Norylsk, Nowosybirsk, Omsk, Pietropawłowsk, Swierdłowsk, Tiumień, Tobolsk, Tomsk, Wierchojańsk, Workuta, Kazachstan, Kirgizja, Uzbekistan.

Ilu Polaków wywieziono? Ilu zmarło w czasie transportu? Ilu nie wróciło do Ojczyzny z zesłania?
To pytania, na które do dziś nie ma jednoznacznych odpowiedzi. Brak dokumentów, niedostępność do archiwów NKWD, utrudnianie przez Rosję możliwości dotarcia do źródłowych materiałów- to główne powody braku odpowiedzi na postawione pytania.



Railway ramp on Bakończycka Street


 The railway ramp on Bakończycka Street is a symbolic place for Siberia exiles. From this very place, in severe cold and with no regard for human dignity, the people of Przemyśl and the surroundings were transported in cattle wagons to the interior areas of the USSR.

Places of exiles
Arkhangelsk, Khabarovsk, Irkutsk, Kolyma, Krasnoyarsk, Kuybyshev, Molotov, Norilsk,Novosibirsk, Omsk, Petropavlovsk, Sverdlovsk, Tyumen, Tobolsk, Tomsk , Verkhoyansk, Vorkuta, Kazakhstan, Kirghizia, Uzbekistan.

How many people were exiled? How many people died during transportation? How many people never returned to Poland? These questions have failed to be answered to this day. Lack of documents, no access to the NKVD archives and Russia impeding access to original materials are the main reasons for the lack of answers to these questions.




Bahnrampe – Bakonczyce

Die Bahnrampe in Bakonczyce ist ein symbolhaftes Ort für Sybiraken. Von hier aus haben nämlich viele Stadtbewohner von Przemysl ihre mehrtägige Reise begonnen. Sie wurden in den Viehwaggonnen, bei starkem Frost , in den Verhältnissen, die Menschenwürde verletzen, ins „nicht für die Menschen geeignete Land“ – in das Innere der Sowjetunion transportiert.

Die Vertreibungsorte:
Archangelsk, Chabarowsk, Irkutsk, Kolyma, Krasnojarsk, Kuibyschew, Perm (Molotow genannt in den Jahren 1940-1957 ), Norilsk, Nowosibirsk, Omsk, Petropawlowsk, Swerdlowsk, Tjumen, Tobolsk, Tomsk, Werchojansk, Workuta, Kasachstan, Kirgisien (Kirgisistan genannt), Usbekistan.

Wie viele Polen wurden verbannt? Wie viel sind während des Transports umgekommen? Wie viele sind nicht ins Vaterland aus der Verbannung zurückgekommen? Auf diese Fragen gibt es bis heute keine eindeutigen Antworten. Keine Dokumente, kein Zugang zu den Archivs von NKWD, der von Russland verhinderte Zutritt zu den Quellmaterialien - das sind die Hauptgründe, warum man diese Fragen nicht beantworten kann




Железнодорожная рампа в районе Баконьчице

Железнодорожная рампа в районе Баконьчице – это символическое место для переселенцев в Сибирь. 
Именно отсюда, в вагонах, предназначенных для перевозки сельскохозяйственных животных, при жёстком морозе, в условиях, унижающих человеческое достоинство, многие жители Пшемысля и его окрестностей начали своё, продолжавшееся несколько недель путешествие «в нечеловеческую землю» – вглубь СССР

Места депортации:
Архангельск, Хабаровск, Иркутск, Колыма, Красноярск, Куйбышев, Молотов, Норильск, Новосибирск, Омск, Петропавловск, Свердловск, Тюмень, Тобольск, Томск, Верхоянск, Воркута, Казахстан, Киргизстан, Узбекистан.


Сколько поляков было депортировано? Сколько погибло во время транспортировки? Сколько не вернулось на родину из ссылки? Это вопросы, на которые до сих пор нет однозначных ответов. Отсутствие документов, недоступность архивов НКВД, помехи со стороны России в доступе к исходным материалам – это основные причины отсутствия ответов на поставленные вопросы.