Tablica 6 - IV Rozbiór Polski


ŚCIEŻKA EDUKACYJNA (szlak historyczny) „IV Rozbiór Polski” biegnie wzdłuż rzeki San na długości ponad 3 km.
Na szlaku ustawione są tablice ( 7) informujące o ważnych wydarzeniach dla naszego miasta
i państwa. To lata dążenia Polaków do uzyskania niepodległości, czas walk o polskość Przemyśla oraz ustalenie granic II Rzeczypospolitej. Na siedmiu tablicach umieszczono informacje odnoszące się do wydarzeń historycznych zachodzących na Kresach przez cały XX wiek (ze szczególnym uwzględnieniem Galicji i obecnego Podkarpacia). 17. IX. 1939 r. Polskę i Przemyśl podzielono pomiędzy dwóch zaborców - ZSRR i hitlerowskie Niemcy. 
To właśnie wtedy nastąpił IV rozbiór Polski.

Miejsca ustawienia tablic:

1. Schron bojowy na stoku Parku Miejskiego
2. Plac Zesłańców Sybiru i Ofiar Katynia - przy pomniku Zesłańcom Sybiru i Ofiarom Katynia
3. Pomnik Orląt Przemyskich - przy chodnik prowadzącym na most Orląt Przemyskich
4. Klasztor Sióstr Benedyktynek na Zasaniu - od strony Sanu wzdłuż ścieżki rowerowej
5. Plac Rybi - przy chodniku za przystankiem autobusowym ( widok na "przedwojenne
    zaginione miasto")
6. Schron bojowy przy Galerii Sanowa - kolejny punkt umocnień granicznych ZSRR z tzw.
    Linii Mołotowa
7. Nieczynna rampa kolejowa na Bakończycach - miejsce skąd odchodziły transporty deportacyjne 
    na Syberię i do Kazachstanu. W pobliżu tymczasowy obóz NKWD dla żołnierzy AK   
    wywożonych w głąb ZSRR w latach 1944-1945.




 Schron przy galerii

LOS SYBIRAKÓW

      Na skutek deportacji Polakówi i piętnastomiesięcznej okupacji radzieckiej w latach 1939 –1941 r. nasi rodacy trafili do obozów pracy przymusowej - Gułagów, gdzie zostali przydzieleni do baraków i zmuszeni do ponadludzkiego wysiłku. 
      W wyniku układu pomiędzy rządem polskim w Londynie i ZSRR utworzone zostały Polskie Siły Zbrojne w ZSRR, na czele których 11 sierpnia 1941 r. stanął gen. Władysław Anders. Jednostki formowane były z Polaków dotychczas przebywających w obozach jenieckich i łagrach. Pozwoliło to na ewakuację z Gułagów około 100 000 ludzi. Sama armia liczyła blisko 70 000 żołnierzy.
     Obywateli Polskich, którym nie udało się ewakuować do formowanych jednostek zaczęto bardziej prześladować. Od 1942 r. wprowadzono przymusową paszportyzację, co wiązało się z przymusem zrzeknięcia się polskiego obywatelstwa. 
    W 1943 r. rozpoczęto formowanie jednostek polskich. W październiku 1943 r. utworzono z zesłańców 1. Dywizję Piechoty im. T. Kościuszki pod dowództwem gen. Zygmunta Berlinga. Formowanie tej jednostki było szansą wydostania się z nieludzkiej ziemi. W ramach stworzonych struktur wojskowych do dywizji wcielono blisko 30 000 osób.


SCHRON

Znajdujący się nieopodal schron to kolejny punkt umocnień granicznych ZSRR w Przemyślu. Obiekt to półkaponiera broni maszynowej (do ostrzału bocznego jednostronnego). Na jego wyposażeniu były dwa ciężkie karabiny maszynowe Maxim kal. 7.62 mm oraz dwa stanowiska obrony wejścia dla ręcznych karabinów maszynowych kal. 7,62 mm. Ostrzał z tego miejsca prowadzony był wzdłuż linii Sanu.

W czasie walk 22 czerwca 1941 r. schron miał za zadanie ostrzeliwanie okolic mostu kolejowego, który zdobyć chcieli Niemcy. Był to trzeci schron, jaki został obsadzony podczas walk niemiecko-radzieckich w Przemyślu.




The Bunker by the shopping mall FATE OF POLES EXILED TO SIBERIA 



After the exiles and fifteen months of the Soviet occupation between 1939-1941 most of the Poles were exiled to gulags, forced labour camps. They lived in barracks and were worked to exhaustion.
A treaty between the Polish government in London and the USSR allowed the Polish Armed Forces to be formed in the USSR. General Władysław Anders became the commander in chief on 11 August 1941. The Poles from forced labour camps and prison camps attempted to join the army corps. This allowed 100,000 people to be discharged from gulags. The army was formed of 70,000 soldiers.
The Poles who failed in release were even more persecuted in gulags. Obligatory passporting introduced in 1942 forced Polish people to renounce their citizenship. In 1943 the formation of corps of the Polish Armed Forces began. In October 1943 the 1st Tadeusz Kościuszko’s Infantry Division was formed under the command of Col. Zygmunt Berling. Almost 30,000 Polish exiles were liberated from the gulags to join this division.


The BUNKER

The bunker by the shopping mall is another example of a USSR border fortification in Przemyśl. The shelter is an artillery semi-caponier for one-side firing. There were two posts of heavy Maxim machine guns of 7,62 calibre. Additional attachments were two posts of hand machine guns of 7,62 mm calibre to protect the entrance. Firing was directed along the San River. During the fighting on 22 June 1941 the crew was to shoot along the railway bridge to prevent the Nazis from taking over the facility. This was the third bunker used in Przemyśl during the German-Soviet war.




Gefechtsbunker in der Nähe des Einkaufszentrum 
„Galeria Sanowa”


SCHICKSALE DER NACH SIBIRIEN VERBANNTEN

Wegen der Deportationen der Polen und der 15-monatigen sowjetischen Okkupation in den Jahren 1939 – 1941 sind unsere Landsmänner in Zwangsarbeitslager – Gulag geraten, wo sie zu Wohnbaracken eingeteilt und zur übermenschlichen Anstrengung gezwungen wurden. Infolge des Vertrags zwischen der polnischen Regierung in London und der Sowjetunion sind Polnische Streitkräfte in der UdSSR gegründet worden, der am 11. August 1941 Gen. Wladyslaw Anders vorstand. Die Truppen wurden aus Polen formiert, die sich bisher in den Gefangen- und Arbeitslagern befanden. Es ermöglichte die Evakuierung aus den Gulagen von 100.000 Menschen. Die Armee selbst zählte 70.000 Soldaten. Man hat angefangen, polnische Bürger, die man nicht in die Truppen evakuieren konnte, stärker zu verfolgen. Seit dem Jahre 1942 gab man neue Pässe an Personen aus, was mit dem Verzichten auf die polnische Staatsangehörigkeit verbunden war. Im Jahre 1943 begann man mit der Formierung der polnischen Truppen. Im Oktober 1943 wurde aus den Verbannten die I. Infanterie-Division namens T. Kosciuszko unter der Leitung von Gen. Zygmunt Berling gegründet. Die Formierung der Militäreinheit war eine Chance, um aus dem unmenschlichen Land zu entkommen. Im Rahmen der gebildeten Militärstrukturen wurden knapp 30.000 Personen einberufen.

GEFECHTSBUNKER

Das in der Nähe gelegene Gefechtsbunker ist der nächste Punkt der Grenzbefestigungen der UdSSR in Przemysl. Das Objekt Halbkaponniere der Maschinengewehr (zum einseitigem Flankenschuss). Er war mit zwei schweren Maschinengewehren Maxim vom Kal. 7.62 und zwei Abwehrstellen des Eingangs für Handmaschinengewehre vom Kal. 7,6 ausgestattet. Der Beschuss von diesem Ort wurde der Fluβlinie San entlang geführt. Im Laufe der Kämpfe am 22. Juni 1941 bestand die Aufgabe des Gefechtsbunkers in der Beschießung der Umgebung von der Bahnbrücke, die die Deutschen einnehmen wollten. Das war der dritte Gefechtsbunker, der während der deutsch-sowjetischen Kämpfe besetzt wurde.




Бункер возле галереи 


СУДЬБА ПЕРЕСЕЛЕНЦЕВ В СИБИРЬ
 

       В результате депортации поляков и пятнадцатимесячной советской оккупации в 1939–1941 годы наши соотечественники были отправлены в исправительно-трудовые лагеря - ГУЛАГи, где их поместили в жилые бараки и принудили к изнурительному, исчерпывающему человеческие силы труду.

     В результате соглашения между польским правительством в Лондоне и Советским правительством была создана Польская армия на территории СССР, которую 11 августа 1941 года возглавил генерал Владислав Андерс. Подразделения формировались из поляков, которые до сих пор находились в лагерях для военнопленных и трудовых лагерях. Это позволило эвакуировать из ГУЛАГа 100 тыс. человек. Одна только Польская армия насчитывала почти около 70 тыс. солдат.
     Граждане Польши, которым не удалось эвакуироваться в сформированные военные подразделения, стали подвергаться более жестоким преследованиям. С 1942 года для них принудительно был введён обязательный советский паспорт, что было связано с принудительным отказом от польского гражданства.

      В 1943 году началось формирование польских военных подразделений. В октябре 1943 года из переселенцев была создана 1-я польская пехотная дивизия имени Тадеуша Костюшко под командованием генерала Зыгмунта Берлинга. Формирование этого подразделения было шансом для поляков выбраться из нечеловеческой земли. В рамках созданных военных структур в дивизию были мобилизованы около 30 тыс. человек. 


БУНКЕР

Расположенный поблизости бункер является ещё одним пунктом советских погранукреплений в городе Пшемысль. Объект представляет собой пулемётный полукапонир (для одностороннего бокового огня). Он был оснащён двумя тяжёлыми 7,62-мм пулемётами Максима и двумя позициями защиты входа с 7,62-мм ручными пулемётами. Огонь из этого укрытия вёлся вдоль линии реки Сан.

Во время боевых действий 22 июня 1941 года этот бункер должен был вести огонь в окрестности железнодорожного моста, который хотели занять немцы. Это был третий бункер, укомплектованный во время немецко-советских боев в Пшемысле.