ŚCIEŻKA
EDUKACYJNA (szlak historyczny) „IV Rozbiór Polski” biegnie wzdłuż rzeki
San na długości ponad 3 km.
Na
szlaku ustawione są tablice ( 7) informujące o ważnych wydarzeniach dla naszego
miasta
i
państwa. To lata dążenia Polaków do uzyskania niepodległości, czas walk o
polskość Przemyśla oraz ustalenie granic II Rzeczypospolitej. Na siedmiu tablicach
umieszczono informacje odnoszące się do wydarzeń historycznych zachodzących na
Kresach przez cały XX wiek (ze szczególnym uwzględnieniem Galicji i obecnego
Podkarpacia). 17. IX. 1939 r. Polskę i Przemyśl podzielono pomiędzy dwóch
zaborców - ZSRR i hitlerowskie Niemcy.
To właśnie wtedy nastąpił IV rozbiór Polski.
Miejsca ustawienia tablic:
1. Schron bojowy na stoku Parku Miejskiego
2. Plac Zesłańców Sybiru i Ofiar Katynia - przy pomniku Zesłańcom Sybiru i Ofiarom Katynia
3. Pomnik Orląt Przemyskich - przy chodnik prowadzącym na most Orląt Przemyskich
4. Klasztor Sióstr Benedyktynek na Zasaniu - od strony Sanu wzdłuż ścieżki rowerowej
5. Plac Rybi - przy chodniku za przystankiem autobusowym ( widok na "przedwojenne
To właśnie wtedy nastąpił IV rozbiór Polski.
Miejsca ustawienia tablic:
1. Schron bojowy na stoku Parku Miejskiego
2. Plac Zesłańców Sybiru i Ofiar Katynia - przy pomniku Zesłańcom Sybiru i Ofiarom Katynia
3. Pomnik Orląt Przemyskich - przy chodnik prowadzącym na most Orląt Przemyskich
4. Klasztor Sióstr Benedyktynek na Zasaniu - od strony Sanu wzdłuż ścieżki rowerowej
5. Plac Rybi - przy chodniku za przystankiem autobusowym ( widok na "przedwojenne
zaginione
miasto")
6. Schron bojowy przy Galerii Sanowa - kolejny punkt umocnień granicznych ZSRR z tzw.
6. Schron bojowy przy Galerii Sanowa - kolejny punkt umocnień granicznych ZSRR z tzw.
Linii Mołotowa
7. Nieczynna rampa kolejowa na Bakończycach - miejsce skąd odchodziły transporty deportacyjne
7. Nieczynna rampa kolejowa na Bakończycach - miejsce skąd odchodziły transporty deportacyjne
na Syberię i do Kazachstanu. W pobliżu tymczasowy obóz
NKWD dla żołnierzy AK
wywożonych w głąb ZSRR w latach 1944-1945.
W pobliżu pomnika Orląt Przemyskich
W 1918 r., gdy nasz kraj odzyskiwał niepodległość, mieszkańcy Przemyśla musieli stanąć do walki z sąsiadami. W listopadzie 1918 r. w Przemyślu i Lwowie rozpoczęła się wojna polsko-ukraińska. Wcześniejsi sąsiedzi, żyjący w jednym mieście, stanęli przeciwko sobie. Ukraińcy, którzy również próbowali uzyskać niepodległość, postanowili odbić z rąk polskich miasta i tam stworzyć zalążek swojej państwowości. Mieszkańcy zarówno Lwowa, jak i Przemyśla dzielnie odpierali ataki wojsk ukraińskich. Na pamiątkę tamtych wydarzeń w mieście stanął pomnik Orląt Przemyskich poświęcony obrońcom Przemyśla. Został on zaprojektowany przez Jana Turkowskiego oraz prof. Józefa Starzyńskiego. Monument odsłonięto 11 listopada 1938 r.. Pierwotnie stał on na pl. Konstytucji. W 1940 r. pomnik został rozebrany przez Ukraińców, odbudowano go dopiero po 1989 r. Oficjalne jego odsłonięcie nastapiło 11 listopada 1994 r.
Pomnik jest symbolem walki mieszkańców o niepodległość miasta. Za bitwę o Przemyśl w latach 1918 - 1919 przyznawano również odznaczenie, tzw. Gwiazdę Przemyśla. Symbole te pokazują, iż naród polski docenił odwagę i poświęcenie bohaterów walczących o utrzymanie Przemyśla w granicach państwa polskiego. Część z obrońców miasta w czasie II wojny światowej została zamordowana przez wojska NKWD – podczas okupacji lewobrzeżnej części Przemyśla.
Oto lista tych, którzy zostali zgładzeni przez sowieckiego okupanta:
Bystrzycki Tadeusz,
ppłk Babel Hugon,
kpt. Cycoń Stanisław,
płk Freund – Krasicki Mikołaj,
mjr Hajduk Paweł,
por. Kucharski Józef,
gen. Minkiewicz Henryk,
ks. Panaś Józef,
kpt. Puchalik Zygmunt,
por. Zaleski Jakub,
dr por. Zaleski Juliusz.
Near The Young Defenders of Przemyśl Monument
(The Przemyśl Eaglets
Monument)
Immediately after Poland regained independence, in 1918 Przemyśl citizens were forced to fight again.
In November 1918 the Polish-Ukrainian war broke out in Przemyśl and Lviv. Neighbours turned against one another. The Ukrainians, who also wanted to gain independence, attempted to take the cities from Poland to create their own state. Przemyśl and Lviv citizens bravely defended their cities against Ukrainian attacks. The Przemyśl Eaglets Monument was erected to commemorate the victims of that war. The Monument, designed by Jan Turkowski and professor Józef Starzyński, was unveiled on 11 November 1938 on the 3rd May Constitution Square. In 1940 the monument was dismantled by the Ukrainians and only rebuilt after 1989. The official unveiling took place on 11 November 1994. The monument is a symbol of people fighting for the independence of Przemyśl. A special military medal, the Star of Przemyśl was presented to the participants of the battle of Przemyśl in 1918/1919.
Both the monument and the medal show that the Polish state appreciated the courage and sacrifice of the heroes fighting to keep Przemyśl within the Polish borders. During the II World War some of these Przemyśl defenders were murdered by the NKVD.
The following list presents the victims of the Soviet occupant:
Tadeusz Bystrzycki,
Lt. col. Hugon Babel, Capt. Stanisław Cycoń,
Col. Mikołaj Freund-Krasicki,
Major Paweł Hajduk,
Lt. Józef Kucharski,
Gen. Henryk Minkiewicz,
Priest Józef Panaś,
Capt. Zygmunt Puchalik, Col. Jakub Zaleski,
Dr col. Juliusz Zaleski.
In der Nähe vom Denkmal der Przemysler Adler
Im Jahre 2018, in dem unser Land die Unabhängigkeit zurückgewonnen hat, mussten sich die Bewohner von Przemysl gegen die Nachbarn kampfbereit aufstellen. Im November 1918 hat in Przemysl und Lemberg der polnisch-ukrainische Krieg begonnen. Die ehemaligen Nachbarn, die in derselben Stadt lebten, traten gegeneinander. Die Ukrainer, die auch um die Unabhängigkeit kämpften, haben beschlossen, von polnischen Händen Städte zu übernehmen, um dort den Keim ihres Staates zu schaffen. Sowohl die Lemberger als auch Przemysler Bewohner haben den Angriff der ukrainischen Truppen mutig abgewehrt. Zur Erinnerung der damaligen Ereignisse wurde in der Stadt das Denkmal der Przemysler Adler gesetzt, das man den Przemysler Verteidigern gewidmet hat. Es wurde von Jan Turkowski und Prof. Jozef Starzynski gestaltet. Das Monument wurde am 11. Juni 1938 enthüllt. Ursprünglich stand es am Verfassungsplatz. Im Jahre 1940 wurde das Denkmal von den Ukrainern abgetragen und erst 1989 hat man es wiederaufgebaut. Seine offizielle Enthüllung fand am 11. November 1994 statt.
Das Denkmal ist ein Symbol des Kampfes der Bewohner um die Unabhängigkeit der Stadt. Für den Kampf um Przemysl aus dem Jahr 1918 und 1919 hat man auch Auszeichnung sog. Stern von Przemysl verliehen. Die Symbole zeigen, dass das polnische Volk den Mut und die Aufopferung der Helden, die um Przemysl gekämpft haben, eingeschätzt hat. Ein Teil der Stadtverteidiger wurde von den NKWD-Truppen ermordet.
Das ist die Liste, die von den Sowjets ums Leben gebracht wurden:
Bystrzycki Tadeusz,
Oberstlt. Babel Hugon,
Hptm. Cycoń Stanisław,
Lt. Freund – Krasicki Mikołaj,
Maj. Hajduk Paweł,
Olt. Kucharski Józef,
Gen. Minkiewicz Henryk,
Pfr. Panaś Józef,
Hptm. Puchalik Zygmunt,
Olt. Zaleski Jakub,
Dr. Olt. Zaleski Juliusz.
Вблизи памятника Перемышльских орлят
В 1918 году, когда Польша обретала независимость, жителям Пшемысля пришлось воевать с соседями. В ноябре 1918 года в Пшемысле и Львове началась польско-украинская война. Прежние соседи, жившие в одном городе, теперь стояли один против другого. Украинцы, которые также пытались обрести независимость, решили захватить эти, принадлежащие полякам города и создать там зародыш своей государственности. Жители Львова и Пшемысля решительно сопротивлялись атакам украинских войск. В память о тех событиях в городе был установлен памятник Пшемыским Орлятам, посвящённый защитникам Пшемысля. Он был запроектирован Яном Турковским и проф. Юзефом Старшинским. Памятник был открыт 11 ноября 1938 года. Первоначально он стоял на площади Конституции. В 1940 году памятник был снесён украинцами и был восстановлен только после 1989 года. Его официальное открытие состоялось 11 ноября 1994 года.
Памятник является символом борьбы жителей за независимость города. За участие в битве за Пшемысль в 1918 и 1919 годах была учреждена медаль «Звезда Пшемысля». Эти символы показывают, что польский народ оценил мужество и самоотверженность героев, борющихся за то, чтобы удержать Пшемысль в границах Польши. Некоторые из защитников города были убиты военными подразделениями НКВД во время Второй мировой войны.
Быстшицки Тадеуш,
подполковник Бабель Хугон,
капитан Цицонь Станислав,
полковник Фреунд-Красицки Миколай,
майор Хайдук Павел,
лейтенант Кухарски Юзеф,
генерал Минкевич Хенрик,
ксёндз Панась Юзеф,
капитан Пухалик Зыгмунт,
лейтенант Залески Якуб,
лейтенант-доктор Залески Юлиуш.
